W 2004r. Melania Stiassny wraz z Robertem C. Shelly przedstawiła nowy podział rodzaju Lamprologus, który oparty został na cechach morfologicznych. Kilka lat przed tą publikacją (w 1997r) M. Stiassny ograniczyła rodzaj Lamprologus wyłącznie do rzecznych gatunków występujących w dorzeczu Konga, a nie występujących bezpośrednio w Jeziorze Tanganika.
Wg powyższego do grupy Lamprologus należą:
- L. congoensis,
- L. lethops,
- L. mocquardi,
- L. symoensi,
- L. teugelsi,
- L. tigripictilis,
- L. tumbanus,
- L. werneri.
W tym samym roku (1997) zidentyfikowała również grupę ryb, które mają specyficzną budowę kości czaszki – występują u nich skostniałe wiązadła wargowe. Grupa tych ryb została tymczasowo oznaczona, jako exLamprologus, czyli dosłownie „były lamprologus” i oczekuje na nową klasyfikację.
Do tej grupy należą obecnie następujące gatunki:
- exL. brevis,
- exL. callipterus,
- exL. calliurus,
- exL. caudopunctatus,
- exL. finalimus,
- exL. leloupi,
- exL. meleagris,
- exL. multifasciatus,
- exL. ocellatus,
- exL. ornatipinnis,
- exL. similis,
- exL. Speciosus,
- exL. stappersi.
Rodzaj Neolamprologus został przydzielony dla większych form charakteryzujących się chrzęstną budową wiązadła wargowego.
Obecnie do tego rodzaju należą:
- N. bifasciatus,
- N. buescheri,
- N. cancellatus,
- N. chitamwebwai,
- N. christyi,
- N. crassus,
- N. cunningtoni,
- N. cylindricus,
- N. devosi,
- N. falcicula,
- N. furcifer,
- N. gracilis,
- N. helianthus,
- N. kungweensis,
- N. laparogramma,
- N. leleupi,
- N. leleupi longior,
- N. longicaudatus,
- N. marunguensis,
- N. modestus,
- N. mondabu,
- N. mustax,
- N. niger,
- N. nigriventris,
- N. obscurus,
- N. olivaceous,
- N. pectoralis,
- N. petricola,
- N. prochilus,
- N. savory,
- N. savoryi pulcher,
- N. schreyeni,
- N. sexfasciatus,
- N. signatus,
- N. splendens,
- N. tetracanthus,
- N. tretocephalus,
- N. variostigma,
- N. ventralis,
- N. walteri,
- N. wauthioni.
